Uchwała Nr 525/XLIII/2006

Rady Miejskiej Jeleniej Góry

z dnia 7 marca 2006r.

w sprawie rozpatrzenia skargi na Prezydenta Miasta Jeleniej Góry

Na podstawie art. 229 pkt 3 ustawy z 14 czerwca 1960r. Kodeks Postępowania Administracyjnego /tekst jednolity Dz. U.  z  2000r. Nr 98 poz. 1071 ze zm./

uchwala się, co następuje:

§ 1

1.      Po rozpatrzeniu skargi Pana Jerzego Marciniaka na Prezydenta Miasta Jeleniej Góry, w zakresie negowania osiągnięć literackich, uznać skargę za niezasadną.

2.       Podstawy stanowiska Rady określa uzasadnienie uchwały.

§ 2

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uzasadnienie

do Uchwały Nr 525/XLIII/2006 Rady Miejskiej Jeleniej Góry

z dnia 7 marca 2006r.

Skarga Pana Jerzego Marciniaka jest niezasadna, ponieważ doboru repertuaru Teatru Jeleniogórskiego Sceny: Animacji i Dramatyczna im. C.K. Norwida  dokonuje Teatr,   a nie Prezydent Miasta Jeleniej Góry.

W związku ze skargą Pana Jerzego Marciniaka, która wpłynęła do Wojewody Dolnośląskiego,  w  dniu   12   grudnia  2005  roku  i  została  przesłana do Przewodniczącego Rady Miejskiej Jeleniej Góry, w dniu 23 grudnia 2005 roku i ponownie, w dniu 19 stycznia 2006 roku, w sprawie negowania osiągnięć literackich Pana Jerzego Marciniaka oraz „posługiwania się pismami, w celu poświadczenia nieprawdy, w pismach urzędowych" wyjaśnia się:

Pan Jerzy Marciniak, od wielu lat, stara się zaprezentować sztukę swego autorstwa, na scenie Teatru Jeleniogórskiego.

Teatr Jeleniogórski Sceny: Animacji i Dramatyczna im. C. K. Norwida jest samodzielną instytucją kultury, który w swej strukturze posiada Dyrektora Naczelnego, Radę Artystyczno -Programową,  Wicedyrektora d/s Artystycznych Sceny Dramatycznej  oraz Kierownika Literackiego. Doborem repertuaru zajmuje się Teatr Jeleniogórski , a nie Miasto Jelenia Góra, które nie jest kompetentne do oceny dzieł sztuki, pozostawiając formułowanie opinii krytykom literackim i teatralnym.

Dyrektor Naczelny, Wicedyrektor d/s Artystycznych oraz Rada Artystyczno-Programowa stwierdzają, że twórczość Pana Jerzego Marciniaka nie koresponduje z linią repertuarową Teatru Jeleniogórskiego.

W wielu pismach kierowanych do Pana Marciniaka wyjaśniano proces zapadania decyzji w sprawach repertuarowych, jednak bezskutecznie.

Teatr nie może prezentować sztuk, tylko ze względu na miejsce urodzenia, czy dotychczasowe osiągnięcia literackie autora.

Ponadto możliwości finansowe i organizacyjne Teatru Jeleniogórskiego powodują, że przygotowanie koncepcji repertuarowej sprowadza się niejednokrotnie do drastycznych, a koniecznych wyborów, pomiędzy tym, co należałoby wystawić na scenie, a tym, co wystawić można.