Uchwała Nr 289/XXIV/2004

Rady Miejskiej Jeleniej Góry

z dnia 21 września 2004r.

w sprawie zwolnienia przedsiębiorców od podatku od nieruchomości w ramach

 pomocy de minimis .

                        Na podstawie przepisu art. 40 ust. 1 i art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz. U. z  2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zmianami), art.7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (jednolity tekst: Dz. U. z 2002r. Nr 9, poz. 84 z późniejszymi zmianami), w związku z § 5 ust. 4 Uchwały Nr 467/XXXVI/2001 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 8 maja 2001r. w sprawie zmiany Uchwały Nr 405/XXX/2000 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 5 grudnia 2000r. w sprawie kierunków działania dla zmniejszenia skali bezrobocia w mieście oraz łagodzenia jego skutków,  uchwala się co następuje:

§ 1

1.      W celu zmniejszenia bezrobocia oraz wspierania przedsiębiorców, którzy utworzą nowe miejsca pracy i zachowają je przez okres nie krótszy niż jeden rok, wprowadza się zwolnienie od podatku od nieruchomości, zwanego dalej „podatkiem”.

2.      Zwolnienie od podatku, o którym mowa w ust.1, dotyczy nieruchomości lub ich części    związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i obejmuje:

a)      40  m²  powierzchni budynków na każde nowo utworzone miejsce pracy, a dla przedsiębiorców  tworzących nowe miejsca pracy dla absolwentów i osób powyżej 45 roku życia powierzchnia ta wynosi 50m²,

b)      400  m² powierzchni gruntów na każde nowo utworzone miejsce pracy , a dla przedsiębiorców  tworzących nowe miejsca pracy dla absolwentów i osób powyżej 45 roku życia   powierzchnia ta wynosi  500 m²,

c)      20 000  zł wartości budowli na każde nowo utworzone  miejsce pracy , a dla przedsiębiorców  tworzących nowe miejsca pracy dla absolwentów i osób powyżej 45 roku życia  wartość ta wynosi  24 000 zł.

3.      Jeżeli przedsiębiorca  nie jest objęty obowiązkiem podatkowym w którymkolwiek z przedmiotów opodatkowania wymienionych w ust.2, zwolnienie od podatku  przysługuje tylko z tego tytułu, w którym jest opodatkowany.

4.      Wysokość udzielonego zwolnienia od podatku nie może przekroczyć podatku    należnego za nieruchomość lub jej część, związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej za dany rok podatkowy.

5.      Wysokość zwolnienia od podatku   z tytułu, o którym mowa w § 1, ust.2 ustala się 

       według następującego wzoru:

X   •  Y   •  Z  =  wysokość zwolnienia, gdzie

X   oznacza  powierzchnię budynków lub ich części, gruntów lub wartość budowli, o

     których mowa w ust.2,

Y  oznacza  przyrost netto miejsc pracy w przeliczeniu na osoby zatrudnione w pełnym 

    wymiarze czasu pracy,

Z  oznacza stawkę podatku od nieruchomości od powierzchni budynków lub ich części,   gruntów lub wartości budowli związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą   w danym roku podatkowym.

§ 2

1.      Warunek utworzenia nowych miejsc pracy uważa się za spełniony, jeśli nastąpił u przedsiębiorcy wzrost netto liczby pracowników w odniesieniu do średniego zatrudnienia z ostatnich 12 miesięcy poprzedzających fakt nabycia uprawnień do zwolnienia, w przeliczeniu na osoby zatrudnione w pełnym wymiarze czasu pracy. 

2.      Przy ustalaniu poziomu zatrudnienia, uwzględnia się tylko pracowników zatrudnionych na pełnym etacie w ciągu jednego roku, przy czym ilość osób zatrudniona w niepełnym wymiarze i praca sezonowa stanowią ułamkowe części.  

§ 3

1.      Zwolnienia od podatku stosuje się  w  wyniku złożenia deklaracji  wraz z dokumentacją  świadczącą o utworzeniu nowych miejsc pracy oraz deklaracją utrzymania nowo utworzonych miejsc pracy przez okres obowiązywania uchwały,  złożony w organie podatkowym nie później niż w ciągu   2 miesięcy od dnia, w którym przedsiębiorca nabył prawo do zwolnienia.

2.      Zwolnienie od podatku powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpił przyrost netto  miejsc pracy w przeliczeniu na pełne etaty, a ustaje z ostatnim dniem miesiąca, w którym przedsiębiorca nie spełnia warunków do zwolnienia od podatku.

3.      Każdą zmianę stanu zatrudnienia powodującą utratę prawa do zwolnienia lub jego części, przedsiębiorca zobowiązany jest zgłosić organowi podatkowemu w terminie 14 dni od jej zaistnienia.

4.      Przedsiębiorca zobowiązany jest w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku podatkowego w czasie korzystania ze zwolnienia, do składania w organie podatkowym pisemnej informacji o:

a)      stanie zatrudnienia na koniec poprzedniego roku kalendarzowego, potwierdzonego uwierzytelnionymi kopiami deklaracji ZUS składanymi w roku podatkowym.

b)      wielkości brutto pomocy de minimis, otrzymanej przez niego w okresie trzech kolejnych lat poprzedzających dzień uzyskania planowanej pomocy.

§ 4

Zwolnienie od podatku od nieruchomości przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, następuje w drodze decyzji organu podatkowego.

§ 5

1.      Zwolnienie od podatku od nieruchomości, o którym mowa  w § 1 i stanowi pomoc publiczną w rozumieniu  art.87 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.Urz.WE nr 325 z dnia 24 grudnia 2002r.), która jest zwolniona z wymogu notyfikacji wynikającego z art.88 ust.3 Traktatu, ze względu na spełnienie warunków określonych w Rozporządzeniu Komisji  (WE) Nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001r. w sprawie zastosowania art.87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis.

2.      Przedsiębiorca może uzyskać pomoc, jeżeli wartość tej pomocy brutto łącznie z wartością innej pomocy de minimis, otrzymanej przez niego w okresie kolejnych trzech lat poprzedzających dzień udzielenia planowanej pomocy nie przekracza kwoty stanowiącej  100 tys euro.

                                                                       

§  6

Prawo do zwolnienia od podatku, za cały okres jego przysługiwania, traci przedsiębiorca, który :

1)      przedstawił organowi podatkowemu nieprawdziwe dane, o których mowa w § 3   ust.1,

2)      nie przekazał organowi podatkowemu informacji, o których mowa w § 3 ust.3,

3)      nie utrzymał nowo utworzonych miejsc pracy  przez okres zwolnienia.

§ 7

W przypadku utraty prawa do zwolnienia od podatku, organ podatkowy wyda stosowną decyzję. Przedsiębiorca jest zobowiązany do zwrotu kwoty otrzymanej pomocy wraz z odsetkami, ustalonymi w wysokości odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

§ 8

Zwolnienia od podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis  nie mogą otrzymać przedsiębiorcy:

1)      prowadzący działalność w sektorze transportu ,

2)      prowadzący działalność związaną z eksportem,

3)      prowadzący działalność w zakresie produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów wymienionych w Załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską,

4)      w sytuacji  uwarunkowanej  pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej.

§ 9

Wykonanie niniejszej uchwały powierza się Prezydentowi  Miasta Jeleniej Góry.

   § 10

Uchwała podlega ogłoszeniu poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń Urzędu Miasta Jeleniej Góry i opublikowanie w prasie lokalnej.

§ 11

Traci moc  Uchwała Nr  700 /L /2002 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 14 maja 2002r.w sprawie zwolnienia przedsiębiorców od podatku od nieruchomości oraz Uchwała Nr  706/LI/2002 z dnia 25 czerwca 2002r. w sprawie zmiany Uchwały Nr  700 /L /2002 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 14 maja 2002r.w sprawie zwolnienia przedsiębiorców od podatku od nieruchomości.

§ 12

Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego i obowiązuje do dnia 31 grudnia 2006r.